Peter Stuyvesant, 1611-1672

Op het pakje stond verder nog vermeld "the man who founded New York" (de man die New York stichtte).

Dat klonk natuurlijk wel mooi, maar de feiten zijn een beetje anders. Hieronder het verhaal van onze beroemde Nederlander Peter Stuyvesant.
 

Nederlandse postzegel, nvph-322, uit de serie Zomerzegels van 1939.
Rechtsboven staat in kleine cijfers: 1610-1682.
Het getal 1682 is in ieder geval niet juist, dat moet 1672 zijn.
 

Stuyvesant standbeeld in Peperga (Friesland)
 

Stuyvesant standbeeld in Wolvega (Friesland)
 

Stuyvesant standbeeld in Scherpenzeel (Friesland)
 

Stuyvesant verliest een been

Stuvesant ondernam vele expedities, vooral naar Venezuela en de andere Caribische eilanden.
Tijdens zijn tocht in 1644 naar Sint-Maarten, dat opnieuw door de Spanjaarden was ingenomen, verloor hij zijn rechterbeen door een kanonskogel.

De amputatie vond plaats onder leiding van de scheepsarts. Noodgedwongen moest Stuyvesant terug naar Nederland waar hij in Amsterdam een houten been werd aangemeten. Het hout liet hij met zilveren banden beslaan en hij kreeg daardoor de bijnaam "Old Silver Leg".
 

Een standbeeld van Peter Stuyvesant, hiernaast op de foto, staat op Sint-Maarten, ter herinnering aan de poging om Sint-Maarten weer bij het grondgebied van de Republiek der Nederlanden te krijgen. Zijn rechterbeen is hierop al geamputeerd en voorzien van een houten been.

Opnieuw naar Curacao

Zijn vroegere optreden op Curacao hadden veel indruk gemaakt op het bestuur van de WIC en in 1646 ging Stuyvesant opnieuw naar Curacao, nu samen met zijn zwangere vrouw. Een nieuwe functie lag op hem te wachten.

 

Onder Stuyvesant ging het voor de kolonie weer beter. Nieuw-Amsterdam kreeg een eigen burgemeester, schout en schepenen, vrijwillige brandweer en een rechtbank.
En in 1653 werd door de regering officieel aangekondigd dat het handelscentrum van de Nederlanden in Amerika voortaan 'Nieuw-Amsterdam' zou heten.

De bevolking groeide en groeide, mede dankzij de florerende handel in pelzen met de indianen uit het noorden.
Maar helaas gingen de handelaren niet altijd vriendelijk om met de oorspronkelijke bewoners. Het kon ook niet worden voorkomen dat de indianen door de ruilhandel in het bezit kwamen van alcohol en zelfs wapens.
Dat zou de relatie met de oorspronkelijke bewoners alleen maar moeilijker maken.

Volgens deze postzegel van de Amerikaanse posterijen (USPS)
werd in 1648 de eerste vrijwillige brandweer opgericht door Peter Stuyvesant.
Postzegel Scott-971, uitgifte van 1948.
 

Deze postzegel, USA Scott-1027, is uitgegeven is 1953 ter herdenking van 300 jaar New York City.
Afgebeeld zijn een zeilschip voor de kust van Nieuw-Amsterdam.
Op de achtergrond een weergave van de huidige skyline van New York.
 

Dit is de oorspronkelijke tekening die is gebruikt voor het ontwerp van bovenstaande Amerikaanse postzegel.
Merk op dat de galg (!) in het midden van de tekening zorgvuldig wordt gecamoufleerd door het toegevoegde zeilschip op de postzegel.
 

Peter Stuyvesant ontvangt de condities voor de overgave van Nieuw-Amsterdam.

De Vrede van Breda bekrachtigt de overgave van Nieuw-Amsterdam aan Engeland.
 

In 1664 ook begaf Engeland zich op het oorlogspad naar Amerika. Een vloot met 300 soldaten zeilde van Portsmouth over de oceaan naar Boston.
Op 1 september kreeg Peter Stuyvesant van een koerier de capitulatievoorwaarden aangeboden van de Engelse Richard Nicholls, terwijl de Engelse vloot voor de kolonie lag. Het was kiezen: een vrijwillige overgave of een bombardement.
Stuyvesant koos voor de overgave om zijn bevolking te sparen.

Het was 8 september 1664.
Richard Nicholls werd de nieuwe gouverneur. De naam van de stad werd veranderd in New York.

De Vrede van Breda (31 juli 1667) bekrachtigde de situatie. Afgesproken werd dat het Nederlandse Nieuw-Amsterdam officieel aan de Engelsen werd overgedragen.
De Republiek behield het kort voor de Vrede veroverde Suriname. De Bovenwindse eilanden bleven ook bij de Republiek.
 

Stuyvesant hield van Amerika en zijn bezittingen. Veel familieleden waren ook overgekomen, zoals zijn zuster Anna met haar man. Voor zijn trouwe volgelingen bouwde hij op zijn landgoed een kapel, die nu bekend staat als Saint Mark's in the Bowery.

In 1665 reisde hij naar Nederland om verantwoording af te leggen tegenover de Heren XIX van de WIC. Zijn argumentatie over de overgave kwam niet goed over. Maar dat deed er niet meer toe, want de Tweede Engelse Oorlog was net uitgebroken.

Stuyvesant ging terug naar zijn bezit in Amerika. Daar bracht hij met zijn vrouw Judith en zijn twee zonen Balthasar Lazarus en Nicolaas Willem nog 5 jaar door. Hij stierf er in 1672.
 

De bouwerij van Stuyvesant in Nieuw-Amsterdam
 

Saint Mark's in the Bowery

De kapel van Stuyvesant is uitgegroeid tot de huidige Saint Mark's-in-the-Bowery, nu in de wijk East Village van New York.

Hiernaast is een deel van de voorgevel met het torentje afgebeeld. Het borstbeeld van Peter Stuyvesant staat voor het kerkje

Een gebrandschilderd raam herinnert er aan de laatste Nederlandse gouverneur.
 

In de kerk bevindt zich ook zijn graf.
Er is later een eenvoudige gedenksteen in de muur gemetseld.
 

De tekst op de grafsteen luidt:
 

In this vault lies buried
Petrus Stuyvesant
Captain General and Governer in Chief of Amsterdam
in New Netherland now called New York
in the Dutch West India Islands. died Feby A.D.1672
aged 80 years."

Helaas is ook hier een foutje gemaakt.
De steen vermeldt dat Stuyvesant 80 jaar zou zijn geworden.
Dat is niet zo. Het geboortejaar van Stuyvesant was niet precies bekend.
Sommige bronnen noemen zelfs 1592. En dan zou die 80 jaar wel kloppen.
De meeste bronnen hanteren echter1611.

Terug naar Filavaria Overzicht